13 augustus 2013

Game over

Onderataande tekst is een letterlijk citaat van een email die ik recent heb verzonden aan de KNZB:

___


De afgelopen negen jaren heb ik met veel plezier en enthousiasme als scheidsrechter langs de badrand gestaan. Vandaag is de dag daar om deze periode af te sluiten. Ik heb besloten om te stoppen als scheidsrechter waterpolo van de KNZB.

Het begon allemaal bij De Watervlo in De Meern. Naast een erg aangename tijd in de waterpolocommissie, werd ik ook scheidsrechter.

Aangezien mijn W-kaart niet meer geldig was, omdat deze niet netjes van de "R" naar De Watervlo was overgeschreven, kon ik voor de tweede keer examen doen als W-official. Daarna leerde ik onder bezielende leiding van hoofdklasse scheidsrechter Frans Meerveld het scheidsrechtervak.

Mijn eerste wedstrijd was een laagste klasse heren wedstrijd in het half ondiepe bad in IJsselstein. Daarna volgde nog vele wedstrijden in de Kring Utrecht en District 4. Van pupillen tot de hoogste klasse district. Wedstrijden waren altijd in de buurt, maar de begeleiding en beoordeling was in die tijd nog niet helemaal goed op orde in district 4.

Nadat we vijf jaar geleden naar Oud-Vossemeer verhuisden, floot ik in District 5. Hier werd ik eerst weer even terug op mijn plaats gezet. Na een aantal weekenden op zondagmiddag jeugdwedstrijden fluiten in Oosterhout en een aantal beoordelingen verder, was ik ook een hoop wijzer. De begeleiding was in District 5 beter geregeld en ik mocht weer verder met fluiten op het hoogste districtsniveau.

Na drie jaar op het hoogste niveau gefloten te hebben in District 5 vond ik de tijd rijp voor een volgende stap: de bond. Om dit proces te versnellen, besloot ik mijzelf aan te melden als scheidsrechter in de WOC competitie. Buiten het feit dat dat nogal wat stof deed opwaaien (relatief oud, zelf aangemeld en niet via het district) heeft mij dat ook de meeste progressie als scheidsrechter opgeleverd.

Helaas werd het WOC traject voor mij na een jaar stopgezet. Reden: te oud. In deze reden kan ik de KNZB nog steeds niet volgen.

Het afgelopen jaar heb ik daarom met veel plezier opnieuw in het district gefloten. Het district was redelijk opgewaardeerd na de herstructurering van de bond en de versterkte degradatie uit de voormalige vierde klasse bond.

Deze zomer zijn de werkzaamheden en kansen bij mijn werkgever in een stroomversnelling gekomen en bevind ik mijzelf in de unieke situatie om een van de belangrijkste IT projecten bij de grootste goederen spoorvervoerder van Europa inhoudelijk te gaan leiden en vormgeven. Een project waarvan ik al jaren droom om te mogen doen.

Dit houdt ook in dat ik vele weken per jaar 3 tot 4 dagen en avonden weg ben van huis. En dat betekent ook dat ik mijn lieve vrouw en kinderen die dagen niet zie. Het waterpolo scheidsrechter zijn houdt in dat dan ook de (late) zaterdagmiddag en de avond gevuld zijn en ik niet thuis kan zijn voor de rest van mijn gezin.

Daarom heb ik besloten om na vele jaren als scheidsrechter te stoppen.

Met veel genoegen kijk ik terug op de vele leuke en sportieve wedstrijden die ik als scheidsrechter mocht fluiten. Hoogtepunten waren voor mij het fluiten van de WOC finale meisjes tot 13 jaar en alle Bondswedstrijden waarin ik mocht invallen, met name de laatste wedstrijd die ik floot: een derde klasse bondswedstrijd (incl goede beoordeling).

Nadat ik een aantal jaren geleden al stopte als speler komt hiermee voorlopig een einde aan mijn actieve waterpolo tijd.

Ik heb het met veel plezier, toewijding en inzet gedaan.