26 april 2015

Melissa Etheridge - This is ME (solo); 25 april 2015, Gent

Het was alweer even geleden dat ik Melissa Etheridge live zag. Dat kwam niet, omdat ik niet graag vaker naar haar wilde gaan kijken. Maar Melissa had in de laatste paar jaar Europa niet opgenomen in haar tournee.
Na het concert in de Oosterpoort in Groningen (maart 2012) heb ik deze tour kaarten voor haar concert in Gent kunnen bemachtigen.

Het is een concert met verschillende gezichten geworden. Het Capitole in Gent is op het eerste gezicht absoluut geen locatie om een rockartiest zoals Melissa te laten optreden. In de foyer staan wat koppeltjes te zoeken naar een bar met bier. Aan de zijkant staat slechts iemand met een thuistap Jupiler en een koelkast vol met petflesjes cola en water. Boven op de eerste verdieping is een echte bar waar meer champagne en wijn verkocht wordt dan bier. Alles gewoon nog zonder muntjes, en in gewoon glas.

De zaal doet meer denken aan een theater dan dat er straks met bier gegooid gaat worden, Net aangeklede dames wijzen ons de plek naar rij 14 stoel 14 en 16. Het zicht op het podium is goed. We denken alvast na over de snelste route om straks toch naar voren te kunnen rennen als ieder een toch gaat staan. Zo ver zal het echter nooit komen.

Stipt 20 uur zou Melissa Etherdige beginnen. Het is niet veel later als de lichten doven en de eerste tonen uit haar akoustiche gitaar klinken. Het wordt 2 uur lang een grote jamsessie met veel publiek. Gent (een paar), Antwerpen (een grote groep), Nederland (de meerderheid), Noord Frankrijk (waar ze volgens zichzelf nog nooit een enkele plaat verkocht heeft) en Duitsland (die zijn ook overal) zorgen voor een mooie, ingetogen maar ook zeker enthousiaste sfeer.

Melissa krijgt alle ruimte om haar muziek te laten spreken, Geen gillende meiden, vrouwen tijdens het spelen, Des te meer applaus, waardering en interactie met het publiek tussen de nummers door.

Ze speelt klassiekers die iedereen wel kent; afgewisseld met vier nummers van haar nieuwe album, Die nieuwe nummers hebben zeker een modern sausje, maar enkele daarvan kunnen ook zeker de tand des tijds doorstaan.

Melissa maakt muziek, met trommel, tamboerijn. Via een handig technisch snufje kan ze de beat daarvan live inspelen, en dan weer laten horen. Het opbouwen van de nummers geeft een hele intieme sfeer, waarin Melissa goed laat zien dat ze fijn vind om zo gewoon muziek te maken en dat zo goed uitstraalt op het publiek. Een heel arsenaal van gitaren staat opgesteld om te bespelen. De vleugel komt ook twee keer aan bod.

Na bijna twee uur spelen is het tijd voor het laatste nummer: Bring me some water. Het enigste dat dan tegenvalt is dat het Belgische publiek niet een spel kaarten met Queen of Hearts voorop, over Melissa uitstrooit bij de eerste keer inzetten van het refrein.

Natuurlijk was er ook een toegift. Niemand gaat weg zonder Like the way I do.

Erg fijn intiem, mooi en intens concert met genoeg rock n roll!

Een impressie vind je hier

29 december 2014

De top 10 van 2014: Nr. 8: Joan as Police Woman - Holy City

1. ...
2. ...
3. ...
4. ...
5. ...
6. ...
7. ...
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Een lekker radioliedje op nummer 8 van mijn top 10 van 2014. Deze kan zo op repeat in de auto!


27 december 2014

De top 10 van 2014: Nr .10: Vanice Joy - Riptide

1. ...
2. ...
3. ...
4. ...
5. ...
6. ...
7. ...
8. ...
9. ...
10. Vanice Joy - Riptide

Op nummer 10 staat een van de weinige liedjes die ook echt een hit werd in dit jaar.
Hij kon zich nog net in mijn top 10 redden.


25 december 2014

De top 10 van 2014: Nr 1: Garish - Auf dem Dächern

1. Garish - Auf dem Dächern
2. Johnny Marr - Easy Money
3. Fiva - Einen Sommer lang nur tanzen
4. Benjamin Clementine - Cornerstone
5. The Mowgli's - San Franciso
6. La Roux - Tropical Chancer
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide


Het meest meeslepende liedje van het afgelopen jaar. Zo klein en compact en toch zo boeiend.
Voor mij met afstand de nummer 1 van het afgelopen jaar.




genauso wie im film stehst du nun hier
ein satz von mund zu mund nimmt seinen lauf
und du wartest auf applaus
nur sieht nicht danach aus

fälscher blender mieser hund
den vollidioten heißt man dich
und auf den dächern
sagt man sich
wer bogart falsch zitiert hat das verdient

ob es nunmal schmeckt weißt du genau
ein tag nicht ganz nach plan bringt dich nicht um
zuviel platz in deinen schuhen
und den teufel wirst du tun

fälscher blender mieser hund
den vollidioten heißt man dich
und auf den dächern
sagt man sich
wer bogart falsch zitiert hat das verdient

buchstabensalat
am hemd und auch im bart

fälscher blender mieser hund
den vollidioten heißt man dich
und von den dächern hallt es schlicht
wer bogart falsch zitiert hat das verdient

De top 10 van 2014: Nr 2: Johnny Marr - Easy Money

1. ...
2. Johnny Marr - Easy Money
3. Fiva - Einen Sommer lang nur tanzen
4. Benjamin Clementine - Cornerstone
5. The Mowgli's - San Franciso
6. La Roux - Tropical Chancer
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Net als Franz Ferdinand had Johnny Marr meerdere nummers die mij opvielen. Deze steekt er wat mij betreft bovenuit en bezet de een na hoogste plaats  in mijn top 10.



De top 10 van 2014: Nr 3: Fiva - Einen Sommer lang nur tanzen

1. ...
2.
3. Fiva - Einen Sommer lang nur tanzen
4. Benjamin Clementine - Cornerstone
5. The Mowgli's - San Franciso
6. La Roux - Tropical Chancer
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Weer piano op plaat en weer komt hij heel hoog mijn top 10 in. De tekst en de combinatie met de piano en de beat maakt dit liedje voor mij top 3 waardig.


De top 10 van 2014: Nr 4: Benjamin Clementine - Cornerstone

1. ...
2. ...
3. ...
4. Benjamin Clementine - Cornerstone
5. The Mowgli's - San Franciso
6. La Roux - Tropical Chancer
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

De combinatie van de muziek en het specifieke stemgeluid maken veel indruk op mij. Helaas net niet genoeg voor de top 3.


De top 10 van 2014: Nr 5: The Mowgli's - San Franciso

1. ...
2. ...
3. ...
4. ...
5. The Mowgli's - San Franciso
6. La Roux - Tropical Chancer
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Wat een heerlijk energiek liedje vind ik dit. Het werkt voor mij uiterst motiverend om weer iets te gaan doen.


De top 10 van 2014: Nr 6: La Roux - Tropical Chancer

1. ...
2. ...
3. ...
4. ...
5. ...
6. La Roux - Tropical Chancer
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Mijn vakantieliedje van 2014. Hij werd in Oostenrijk grijs gedraaid door FM4 in de weken dat we daar op zomervakantie waren. En dan moest de radio ook van de kids harder.


De top 10 van 2014: nr. 7: Franz Ferdinand - Evil Eye

1. ...
2. ...
3. ...
4. ...
5. ...
6. ...
7. Franz Ferdinand - Evil Eye
8. Joan As Police Woman - Holy City
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Franz Ferdinand heeft meerdere liedjes gehad in 2014 die de moeite waard zijn. Deze steekt er wat mij betreft met kop en schouders boven uit en komt daarmee makkelijk in mijn top 10.


De top 10 van 2014: Nr. 9: Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)

1. ...
2. ...
3. ...
4. ...
5. ...
6. ...
7. ...
8. ...
9. Marteria - Kids (2 finger an den Kopf)
10. Vanice Joy - Riptide

Op nummer 9 staat een liedje wat tijdens de zomervakantie in Oostenrijk net voor het eerst op FM4 gedraaid werd. Ik heb meestal niets met rap, maar dit liedje pakte me wel.


24 december 2014

Nieuwe muziek 2014: De top 10

In 2014 ben ik weer begonnen met het uitgebreid volgen van nieuwe muziek.

Nieuwe muziek is er veel en van allerlei soorten en smaken. Een dagje Q Music, Radio 538 of 3FM luisteren levert een berg aan nieuwe muziek op. Echter, toch vooral meer van hetzelfde. Geen spannende keuzes, muziek die op het randje zit van de mainstream of er soms net overeen.

Commerciele radiozenders verdienen hun geld natuurlijk door het maken van programma's voor een breed publiek binnen hun doelgroep, zodat de commercials op de zender zo veel mogelijk opleveren. Het is dus logisch dat deze radiostations dus kiezen voor de mainstream.

Van de publieke radiozenders zou je echter wat anders verwachten. Maar ook daar is de mainstream steeds belangrijker geworden. Zelfs 3 voor 12 radio draait toch vooral mainstream. Het feit dat Dotan met Home de 3VOOR12 Song van het Jaar verkiezing wint, is daarvan een sprekend voorbeeld.

Kortom: voor spannende nieuwe muziek zijn andere bronnen belangrijk. Internet radio van zenders die niet in de mainstream zitten, spotify playlists van nieuwe muziek. Ja, dan is er nog een hoop te kiezen dat (meestal) niet op de playlist de nationale radio staat (of daar pas veel later op komt, omdat het nummer toch is opgepikt).

Mijn verzameling van spannende nieuwe liedjes vind in mijn spotify playlist. Ik voeg er minimaal een keer per week nieuwe liedjes aan toe. De liedjes staan er minimaal een maand in, de betere nummers (volgens mijn persoonlijke smaak) mogen 2 maanden blijven. Daarna is het geen nieuwe muziek meer tenslotte. Zo blijft de playlist ergens tussen de 50 en 100 nummers groot.

De 10 beste nieuwe liedjes van het afgelopen jaar volgens mijn eigen lijstje, stel ik de komende dagen tussen kerst en oud en nieuw aan je voor.

28 juni 2014

Huttentocht vakantie

Ik weet eigenlijk niet eens meer wanneer we precies besloten om een huttentocht te gaan maken. Het was een besluit in fases en in zoektochten.

Er leefde al wel langer het idee om een paar dagen achter elkaar te gaan wandelen tijdens de zomervakantie. Eerst was het idee om dat te doen ergens in het middelgebergte, van hotel naar hotel of van pension naar pension. Natuurlijk luxe met bagage-service. Arrangementen zijn er genoeg. In de Eifel, Ardennen, aan de Moesel in de Taunes, in het Sauerland of ook verder weg in de Harz, het Fichtelgebirge of bijvoorbeeld de Vogezen.

En dus begon de lange zoektocht, langs wandelpaden in bijna al die streken. Maar steeds vielen ze af: te lang. Ylse is pas zes, die loopt nog geen 18 km, 23 km of 25 km per dag. Ook Inge niet trouwens, maar die kan nog wel wat verder dan Ylse.

Daarna begon dus de alternatieve zoektocht. In welke gebieden kan je dan zelf zo'n wandeltocht samenstellen, incl.bagage-service. Dan wordt de spoeling dun, erg dun. Die gebieden zijn duidelijk niet ingesteld op wandeltochten van gezinnen met kinderen. Het zijn er te weinig die het doen kennelijk.

Dus zaten we een tijdje in dubio. Zullen we het dan maar een jaartje uitstellen of nog verder zoeken. Tot we opeens, uit een oude Op Pad iets vonden over de Salzburger Almenweg. Een mooie wandeltocht door het Salzburger Land, maar opnieuw met lange, te lange etappes. Alleen hier konden we bij vele etappes ook in het midden stoppen, omdat er ergens een berghut middenin de etappe was waar je kon slapen.

Dat was het onderzoeken wel waard. En dat deden we: er waren eigenlijk maar twee stukken waar het goed lopen was met Ylse en Inge, maar beide opties hadden nog steeds als nadeel dat er zo veel geklommen moest worden de eerste dag om op hoogte te komen. Maar wat als we nou eens de looprichting omdraaien, dan kunnen we de eerste dag met de gondel naar 1700 meter hoogte.

Ja! Dat was het, dat leek allemaal wel te kunnen. Dus keken we alles nog een keer goed na en nog een keer en ja: dit moest het worden.

En dan begint het regelen: er is veel wat we nog niet hebben, maar nu wel: lichte poncho's, lichte lakenzakken , een sneldrogende afritsbroek, een sneldrogend wandel t-shirt en voor de warmte een goede fleece en een goede jas. Ook had Vibeke nog een nieuwe rugzak nodig.
Veel basiszaken zijn goed te regelen bij Perry Sport, voor volwassenen en als je goed op de aanbiedingen let, kan je voor een appel en een ei op de praktisch eerste rang zitten. Maar die vlieger gaat lang niet altijd op. Voor de kinderen is het lastig: dan helpt zelfs Bever niet als fysieke winkel, maar ben je aangewezen op de webshop. Dat gaat op zich goed, maar je moet erg goed opletten. Het staat lang niet altijd duidelijk aangegeven van welke stof iets gemaakt is. En als je zoals wij iets sneldrogend zoekt dan is dat best wel lastig.

Naast al het geregel van fysieke spullen begint dan ook de voorbereiding ter plaatse. Hutten reserveren, hotel ter overbrugging regelen en nog een leuk vakantie adres voor na de huttentocht.
Dat laatste was een makkie: van woensdag tot zondag anderhalve week later: Ueberhaupt koa problem (oftewel geen probleem)
Hotel regelen voor als we aankomen: dat kan tres chique erg duur, maar een beetje zoeken levert veel op. Ook hier geen enkel probleem.

Maar .... je voelt het al aankomen... dan de hutjes. Dat was wat lastiger. We hadden de tijd niet echt mee om te regelen. Midden in de winter. Dus bellen met de hut: kansloos, of na drie keer doorverbinden toch in de voice mail belanden. Dat schoot niet op.

Dan maar een email sturen. En dat ging erg makkelijk. Drie van de vier hutjes reageerden binnen een paar dagen. Maar die laatste hut, de derde van de vier op onze tocht: onbereikbaar. Na nog een keer bellen had ik dan eindelijk contact. Binnen een minuut was het gesprek al weer voorbij. Kunnen we dan en dan overnachten? "Joa, passt schoah" oftewel dat komt goed. Mijn ervaringen met "passt schoah" zijn over het algemeen vrij goed. De tijd zal het leren.

Arbitrage en de FIFA: hoe kan het beter?

Het is natuurlijk makkelijk om te zeggen dat de scheidsrechters er letterlijk en figuurlijk een potje van maken op het wk voetbal.

Niets in minder waar.

Ze maken er een potje van.

Zelfs de kritische Duitse zender Deutschlandfunk ziet maar liefst tien (10!) grosse Fahlentscheidungen. Oftwewel tien (10! grove foute beslissingen. Strafschoppen, gele kaarten en rode kaarten die wel of niet gegeven hadden moeten worden.

(Ik laat maar even in het midden of Deutschlandfunk de beslissing op objectievere gronden neemt dan de scheidsrechter op het veld.)

Maar waarom gaat het mis? Of... wat kan de FIFA beter doen.

De FIFA stelt scheidsrechters aan uit alle continenten, maar stuurt ze slechts een paar weken samen op trainingskamp. Of wat daar ook voor door moet gaan.

Dat gaat natuurlijk niet goed. Indonesie, Algerije, USA, Brazilie, Duitsland, Irak, Panama. Ik heb geen idee of werkelijk alle landen zijn die fluiten op het wk voetbal? Het geeft wel een goed beeld. De culturen, de continenten zijn zo verschillend. De belangen zo groot. De hele wereld kijkt of Kuipers en co wel goed fluiten. Landelijke competitie vs miljarden mensen die kijken, ego's, regels, FIFA, UEFA, KNVB, de druk is enorm.

Wie kan dat aan? Met slechts een paar weken "trainingskamp"?

Een veel uitgebreide voorbereiding is natuurlijk noodzskelijk. Professionele scheidsrechters onder de vlag van 1 voetbal organisatie. Geen strijd meer tussen de FIFA, UEFA of anderen. Betere beloningsstructuur en ook duidelijke afspraken over scheidsrechters die minder presteren dan de concurrentie.

Dat is allemaal mooi.... maar het valt en staat bij: consistent fluiten. En dat betekent: Kuipers fluit bijna net zo goed (of slecht) als Webb en Razzolli. Kan dat? Nee! Maar kunnen ze elkaar benaderen: wellicht wel, maar dat kost tijd, energie en vooral geld.

Tien grote fouten, of... slechts 10 grote fouten.

Natuurlijk zijn het er te veel, maar onder de druk, met de geringe voorbereiding vind ik het niet eens zo slecht. Zou jij het beter doen? Ik niet. En ik kan het weten.

22 juni 2014

Ab Ovo weekend Sunday morning run

Vorig jaar tijdens het Ab Ovo weekend was het de eerste keer. Hardlopen met een groepje op de zondagochtend.

De zondagochtend is per definitie zwaar in het Ab Ovo weekend. Vooral omdat de zaterdagavond meestal erg gezellig is.

Dat was vorig jaar zo, dat was dit jaar ook zo. En dus was het groepje hardlopers vanochtend opnieuw beperkt. Excuses heb ik genoeg gehoord vanochtend. Wekker niet gezet, wekker verkeerd gezet, pijn in mijn billen, pijn in mijn kuiten. Het ging tenslotte om het groepje dat er wel was.

En daarmee hebben we heerlijk gelopen. Epe heeft een heel mooi stuk heide en bos en daar valt prima te lopen. Het was wel benauwd en het ging natuurlijk voor geen meter na te veel biertjes. Maar de natuur vergoed veel, zo niet alles.

Erg leuk ook was het. Agnes, Ronald en Ramon, bedankt voor het leuke rondje.

De statistieken van Strava.

Ps:
Frans heeft geen excuus nodig. Hij is na het verslapen alsnog gaan hardlopen.