Bruno is dood

Wekenlang hield Bruno ons in zijn greep. Hij vluchtte voor ons allemaal als het hem te link werd. Maar hij kwam ook vaker en dichterbij de mensen wereld. Spannend was het ook voor Bruno.

Wekenlang hebben verschillende teams Bruno gezocht om hem met een verdoving neer te kunnen schieten. Dit bleek een lastige opgave. Een paar keer lukte het bijna. In dit geval zou Bruno weer door kunnen leven in Zuid Tirol.

Tirol, Vorarlberg en Bayern wilde Bruno eigenlijk wel kwijt. Een beer in de mensenwereld is een gevaar voor de mensen en voor zichzelf en zijn soort. Het geduld van de regeringen raakte op. Als de beer niet voor zondagavond gevonden zou zijn, mocht er met scherp worden geschoten.

En zo geschiedde. De inkt van de Beierse regering was nog niet droog of Bruno werd doodgeschoten.

Het gevoel is dubbel. FritZ had liever gehad dat Bruno zich liet vangen, maar Bruno liet zich niet vangen. Het wrange is dat een jager Bruno, in de eerste nacht dat er met scherp mag worden geschoten, wel raakt. Terwijl de dierenvrienden dat in weken niet lukt.

Bruno: rust zacht.

De laatste foto van Bruno. Gisteren bij Spitzingsee.