District

Als waterpoloscheidsrechter mag ik nu op kringniveau alles wel zo'n beetje fluiten.

Dat is eigenlijk best wel snel gegaan. Mijn eerste wedstrijd floot ik in december 2005 en een half seizoen later gaat het fluiten van heren 1ste klasse kring mij gewoon goed af.

Ik kan me nog goed mijn eerste beoordeling herinneren. De armbewegingen waren nog onzeker en het aangeven van capnummers richting de tafel ging nog haperend. Inmiddels loopt dat soepel. De armbewegingen bij het toekennen van een persoonlijke fout gaan nu goed. Ik heb mijzelf aangeleerd om naar het water te blijven kijken bij het doorgeven van de capnummers aan de tafel.

Verder kreeg ik nog de tip om bij het geven van een persoonlijke fout of een aanvallende fout twee keer te fluiten. Dit gaat ook al redelijk. Dit moet is lastig om aan te leren, want je moet het wel consequent toepassen. Dit is voor de spelers erg fijn. Een keer fluiten is een gewone fout. Twee keer fluiten is een aanvallende fout en bij een persoonlijke fout fluit je twee keer kort en daarna nog een keer langer op het moment dat je de armbeweging maakt richting de hoek van het veld waar de speler heen mag.

Aanstaande zaterdag mag ik mijn eerste echte wedstrijd in het district gaan fluiten. Het district waar onze kring Utrecht in valt kent vier herenklassen. En ik word gelijk voor de leeuwen gegooid: 2de klasse district. Een uitdaging, dat zeker. Samen fluiten met een andere scheidsrechter hoort daar ook bij. Vanaf de districtsklassen wordt er met twee scheidsrechters gefloten.

Ik wil goed beslagen ten ijs komen. Dus neem ik deze week de spelregels op papier nog een keer grondig door. Dit had ik aan het begin van het seizoen al weer een keer gedaan, maar de puntjes op de i zetten kan geen kwaad. Het zal me maar gebeuren dat ik in een gekke situatie kom en geen beslissing neem in lijn met de regels.

Zaterdag in 6.45 PM CET in Bunschoten. U bent van harte welkom.