Dameswedstrijd in Veenendaal

Afgelopen zaterdag mocht ik weer in Veenendaal fluiten. Er stond voor mij slechts 1 wedstrijd ingeroosterd. Op zich is dat wel jammer, want het is toch fijner om ergens heen te rijden en dan twee wedstrijden ipv een wedstrijd te kunnen fluiten.

Het fluiten in Veenendaal is op zich al een klein feestje. In Veenendaal staat nl een nieuw zwembad, met aparte kleedkamer voor de scheidsrechters. Hierdoor kan je je in alle rust omkleden en op de wedstrijd voorbereiden. Nou is dat laatste voor mij nog niet van toepassing, maar voor scheidsrechters die op bondsniveau fluiten is het natuurlijk ideaal. Je kan daar rustig zitten en een paar dingen doorspreken, zonder dat dat de thuisploeg of uitploeg op je lippen zit mee te luisteren.

Verder heeft VZC, de vereniging uit Veenendaal, haar zaakjes ook goed voor elkaar. Er is iemand verantwoordelijk voor het ontvangen van de scheidsrechters. Bovendien is er voor een lunchpakketje gezorgd met twee broodjes, een appel, een gevulde koek en een AA-drankje. Bovendien is de het wedstrijd secretariaat altijd netjes en vriendelijk. Bovendien is het secretariaat ook nog eens van goede kwaliteit. Fouten worden er niet of nauwelijks gemaakt.

Zoals ik al zei: fluiten in Veenendaal is op zich al een feestje. Maar zaterdag was het wel extra fijn. Het fluiten liep goed. De wedstrijd ging gelijk op en dan is het zaak om scherp te blijven. Overtredingen te bestraffen met de juiste sanctie en doelpunten toekennen die ook echt zitten. Niet alleen in de eerste periode, maar ook tot aan de laatste minuut in de vierde periode.

Ik had zelf al een goed gevoel bij de wedstrijd, want ik bleef ook scherp tot de laatste minuut. Het is dan extra fijn als je zowel door de winnende partij en de verliezende partij wordt bedankt voor het goed fluiten. Niet alleen de beide aanvoersters kwamen naar mij toe, maar ook een paar willekeurige andere speelsters.

Zo is fluiten echt een feest.