WWWW: Dag 7, de finale

De finale van de eerste (en waarschijnlijk laatste) FritZ Wilde Watervlo Waterpolo Week was gisteren.

Ik vind het lastig om erover te schrijven. Vooral nu, de dag erna, schieten de herinneringen aan gisteren en de tijd er voor bij de Watervlo nog door me heen. Bovendien wisselen de gedachten aan hoe het was zich af met de bedenksels aan hoe het in de toekomst mag gaan worden.

De middag begon al vroeg, want Ron was erg op tijd bij mij in De Meern. Natuurlijk was dat erg gezellig en hebben we al even gepraat over honkbal, waterpolo en EOTT.

Ik was op tijd in het zwembad, want ik wilde eigenlijk niets missen van de laatste wedstrijden.

De eerste wedstrijd speelde heren 3. Na een vroege achterstand, kwam heren 3 sterk terug. In de laatste minuut kreeg een speler van de tegenstander een UZV. Natuurlijk hoort hier ook een strafworp bij, die de scheidsrechter na attent ingrijpen van de jurytafel ook gaf. 9 - 8 voor heren 3.

Hierna moest dames 1 aan de bak. Dames 1 moest winnen, gelijkspel of verlies betekende degradatie. Dames 1 was tot op het bot gemotiveerd en won uiteindelijk ruim. Lijfsbehoud was een feit. Ik had inmiddels zelf ook echt plaats genomen achter de jurytafel en kon zo alles goed volgen.

Ook in het volgende potje zat ik achter de tafel en kon ik goed zien hoe Wendy een schitterende goal maakte. Dat ze daarna ook een goal weggaf, mag de pret niet drukken. Het was goed om Wendy lekker te zien spelen.

Het slotakkoord van de competitie was voor heren 1 (of was het nu heren 2?!!?!???). Het blijft toch gek dat de selectie van heren 1 en 2 onbeperkt onderling mag wisselen van team. Veel spelers die normaal in het eerste spelen, speelden gisterenavond dus mee met heren 2 in Aalsmeer. En dus ook omgekeerd.

Heren 1 won en ook nog eens gemakkelijk van Alliance: 10 - 5. Belangrijker voor mij was dat het de laatste wedstrijd als Watervlo lid was in het Fletiomare. De laatste keer achter de jurytafel, goed ingeroosterd, dat wel. Samen met Wendy en Ilse. Het ging eigenlijk veel te snel die wedstrijd. Het was voorbij voordat ik überhaupt het idee had, dat hij al was begonnen. Jeroen scoorde nog een briljante goal, nadat hij de bal 6 x naar zichzelf had overgespeeld.

Tijdens de wedstrijd van heren 1 kwam ook het nieuws door dat heren 2 gewonnen had in Aalsmeer. En dus was de actie van Wendy en mij om bloemen en champagne in te slaan een goede geweest.

Ron had ruim vier geheugenkaartjes vol geschoten en na de selectie komt er nog een mooie DVD richting de Watervlo.

In het clubhuis liet heren 0 het spontaan afweten. Dus namen Jeroen en ik de bardienst nog over. In principe maakt het toch niet uit waar je in het clubhuis staat.

Al snel werd het rustig in het clubhuis. Gek voor zo'n laatste avond. Een vast groepje bleef over. Gepraat hebben we weer een hoop, gelachen ook! Prima afsluiting in stijl. :-)

Het afscheid daarna was dan ook gek. Ik ga een mooie tijd tegemoet, sommige anderen een zware tijd. Daar zijn de laatste tijd al veel woorden over gewisseld. De gevoelens zitten diep en die blijven dus ook.

Watervlo, bedankt voor de mooie tijd!