Afscheid

Vanmiddag hebben we afscheid genomen van tante Miep. Dat was niet makkelijk voor ons voor mij.

Zeker niet als ik weer herinnerd wordt aan een van de laatste mooie momenten die we met haar mochten beleven, al weer ruim 2,5 jaar geleden bij Henk en Miep in de tuin, een spelende Inge in de zon. En een erg genietende tante! Of aan de tijd dat ik bij oom Henk en tante Miep mocht logeren en ik daarna tegen mijn moeder zei: "Tante Miep deed alles voor mij: tas klaarzetten, tafel dekken, brood smeren en ook al in stukken snijden. Als het zou kunnen, zou ze het brood ook al voor mij willen kouwen." Dat was tante Miep, verzorgend, maar altijd vrolijk, geinteresseerd, energiek!

Na die middag in de tuin was het bij iedere ontmoeting weer net een beetje minder met haar. De ziekte ging als een geduldige sluipmoordenaar te werk. Maar tante Miep bleef tot het laatst vechten tegen de dood, vechten om erbij te kunnen zijn, te kunnen genieten, maar vooral ook om mee te kunnen doen. Ze was nog lang niet klaar met leven, ze stond er nog vol in toen bekend werd dat er een tumor was gevonden in haar nieren met kleine uitzaaiingen in haar longen. Bijna drie jaar heeft ze gevochten. Uiteindelijk kon ze niet meer en strief ze, vorige week maandag.