15 oktober 2006

Protest!

Het was een heftig dagje waterpolo voor FritZ gisteren.

Tegen 11 uur 's ochtends belde Wendy op om door te geven dat er voor twee wedstrijden in ons eigen zwembad geen scheidsrechter beschikbaar was. Verder zijn er nog vijf andere wedstrijden in de kring Utrecht waarvoor geen scheidsrechter beschikbaar is.

Een klein stukje achtergrond. Vorig jaar zijn er tijdens de cursus scheidsrechter ongeveer tien scheidsrechters bijgekomen. Aan de andere kant zijn er het afgelopen jaar 24 scheidsrechters gestopt met fluiten. Dit jaar doen er slechts vier potentiele scheidsrechters een cursus. Het probleem is dus groot.

Op het moment dat er dan ook nog een aantal scheidsrechters op korte termijn afzeggen en de poule van scheidsrechters is klein, dan lukt het niet altijd meer om een kloppend rooster te maken.

Gisterenochtend en tijdens het begin van de middag heeft FritZ dus samen met Wendy en een bestuurslid van Brandenburg geprobeerd om een vervangende scheidsrechter te vinden voor het ene wedstrijdje dat ik in Bilthoven zou fluiten. Dat is uiteindelijk gelukt.

Hierdoor kon FritZ om kwart over vijf twee districtswedstrijden fluiten in ons eigen bad. Normaal gesproken fluit je nooit je eigen vereniging (bahlve bij de pupillen), maar nood breekt wet. De scheidsrechterscommissie van de Kring was allang blij met de oplossing.

Dus was FritZ te bewonderen in eigen gelederen. En dat is niet makkelijk fluiten. Je weet immers hoe je eigen vereniging wil spelen. Je weet was ze kunnen en je weet wat ze van je willen. Ik heb geprobeerd omdat (zo goed en zo kwaad als dat gaat) uit te schakelen.

Dan speelden eerst twee jeugdteams tegen elkaar. Dit was een heftige pot. Twee gelijkwaardige teams. Snel, fysiek. En... een aantal zaken die niet door de beugel konden. Al in de eerste periode moest ik een speler voor de duur van de wedstrijd uitsluiten, omdat hij een slaande beweging maakte naar de tegenstander. Verder was het opletten op gemene overtredingen. Een uitsluiting met vervanging wegens commentaar op de leiding en een speler die met 3 persoonlijke fouten niet meer mee mocht doen. Kortom: heftig.

Na de wedstrijd diende Duinkikkers ook nog eens protest in. Nog voordat ik kon zeggen "weet je het zeker?" De kans is volgens mij klein dat het protest wordt toegewezen, maar hierover later meer als alles duidelijk is. Het is de eerste keer dat ik een UZV gaf en een protest aan mijn broek kreeg. Heftig, dat wel.

In ieder geval heb ik nog een hoop administratief werk te doen: wangedrag formulier en protest formulier opsturen en afhandelen.

De dameswedstrijd hierna ging er rustiger aan toe. Wel fysiek, maar niet gemeen.

Districtswedstrijden alleen fluiten is vermoeiend. Dit is nu wel even het plafond voor mij als scheidsrechter. Op dit niveau moet ik nog leren om constanter te fluiten. De reactietijd is korter. En ook met dat snellere spel en dus kortere reactietijden moet FritZ nog beter leren om constant goed te fluiten. De regels altijd eenduidig toe te passen. Voor oktober is FritZ klaar met fluiten (in ieder geval volgens het rooster). Werk aan de winkel voor november.

1 opmerking:

Frans zei

Tsja FritZ, als vriend van Van Swieten gaat het leven niet over rozen.
Lijkt me erg moeilijk om bij een waterpolo-wedstrijd alles te zien wat er gebeurt, vooral onder water. Maar ik begrijp absoluut niet dat de speler die jij een slaande beweging hebt zien maken zich zo druk maakt. Typisch gedrag. Eigenlijk onaanvaardbaar - zwaar bestraffen!
Die speler zou een voorbeeld aan Stijn Streven kunnen nemen: Stijn accepteerde na zijn handsbal vrijdag zonder protest de rode kaart.