29 april 2009

Que CERA, CERA (Whatever Will Be, Will Be)

Het IOC maakte gisteren bekend dat er nog eens zes atleten waren betrapt op doping tijdens de Olympics in Peking vorig jaar. Het IOC liet de afgelopen tijd vele dopingstalen opnieuw onderzoeken, onder andere op CERA. CERA wordt in het algemeen gezien als de opvolger van EPO.

Totaal zijn er zeven positieve tests bij zes sporters. Dat betekent dat er een sporter is die twee keer positief getest heeft. Drie atleten, twee wielrenners en een gewichtheffer zouden de verzameling sporters zijn die betrapt zijn.

#1: Davide Rebbelin

Gelijk ging gisteren het gerucht dat de Italiaanse wielrenner Davide Rebbelin betrapt was op CERA. Vandaag bevestigde de het Italiaanse Olympisch comité dit ook. En natuurlijk ontkende Rebbelin dat ook weer gelijk. Maar ja, dat deed Gert Jan Theunisse destijds ook....

#2: Rashid Ramzi

Ook de Bahreinse winnaar van de 1500 meter atletiek werd betrapt. Hij vraagt natuurlijk een contra expertise aan. Daar wil Ramzi dan ook zelf bij zijn.

#3: Stafan Schumacher

Stefan Schumacher is de tweede renner die door het IOC op cera is betrapt bij de nieuwe analyses van de olympische stalen. Schumacher werd in Peking 13e in de tijdrit en gaf op in de wegrit. De naam van de Duitser is geen verrassing, want op 6 oktober raakte al bekend dat hij positief testte op cera in de Tour de France.

#4: .....

#5: .....

#6: .....

Dat er zes betrapte sporters zijn en maar twee wielrenners geeft mij in ieder geval het gevoel dat het wielrennen nu niet meer de sport is waar het om te doen is. De focus van de WADA en andere dopinginstanties zou dus meer op het atletiek gericht moeten zijn. Daar werden de laatste jaren ook al vele grote kampioenen betrapt.

28 april 2009

Gefloten in Tilburg (2x)

De eerste keer dat ik in De Drieburcht in Tilburg mocht fluiten was vorige week. De laatste keer dat ik daar mocht fluiten was afgelopen zaterdag. Toen ik vroeg of alle lampen in de middelste rij lichten ook aan mochten, bleek dat die allemaal kapot zijn en niet meer vervangen worden. De Drieburcht wordt in augustus 2009 gesloopt.

Vorige week stond ik voor twee wedstrijden ingedeeld. De eerste wedstrijd was een dameswedstrijd uit de eerste klasse tussen Warres en PSV. De ploegen waren de hele wedstrijd aan elkaar gewaagd. Hierdoor bleef het tot het eind spannend. Badpak trekken bleek erg populair in de wedstrijd en dat mag niet. Uiteindelijk won Warres met 7 – 6. Gezien de stand was dat een verrassende uitslag, gezien het spelbeeld zeker niet.

De tweede wedstrijd was tussen de nummer één na laatst (TRB-RES) en de ploeg met de minste verliespunten (DIO) in de tweede klasse A van de heren. Hierin moest ik tot twee keer toe een vergaande beslissing nemen. Eerst mocht een speler van DIO met een uitsluiting met vervanging (UMV) het water verlaten wegens spelbederf. Nog in dezelfde eerste periode verdween er nog een speler van DIO uit het bad. Dit keer met een uitsluiting zonder vervanging vanweg een poging tot een kopstoot. Uiteindelijk won DIO toch. Het klasseverschil was te groot.

Afgelopen zaterdag speelde TRB-RES opnieuw en moest ik ze opnieuw fluiten. Ook dit keer verloren ze van De Dokkerlaars. Het was een leuke pot met wisselend spel naar twee kanten. Twee ploegen die lekker wilde ballen. Het was een fijne wedstrijd om te fluiten en dus een mooie afsluiting van het reguliere seizoen.

27 april 2009

Geocache #258, #260, #261 en #262

Het cache virus heeft weer toegeslagen. Na het GME2009 ben ik weer flink aan het zoeken en vinden van caches begonnen.

# 258

Ik dacht altijd dat Kortenhoef bij Hilversum lag. Daar ligt Kortenhoef ook. Er ligt echter ook een natuurpark Kortenhoef bij Hoogerheide als onderdeel van het grenspark De Zoom ….

En in dat natuurgebeid ligt ook weer een mooie cache.

Vorge week zondag was het nog steeds mooi weer en dus besloten we om er weer op uit te trekken. Vibeke had zin om te wandelen en wat mooi is het dan om het wandelen met het zoeken naar een cache te combineren. Inge vond het natuurgebied ook erg mooi. Er was genoeg om mee te ‘spelen’: denneappels, stokken, boomstronken om vanaf te springen. En natuulijk kon ze ook goed helpen bij het oplossen van alle vragen bij de waypoints.

Na een mooie wandeling door de erg gevarieerde natuur gleed ik bijna uit over de cache toen we hem zochten.

# 260

Onderweg naar kantoor kom ik hier al tijden langs. Vorige week woensdag heb ik dan eindelijk de http://www.geocaching.com/seek/cache_details.aspx?guid=fa049ffe-2375-4a6a-af72-5e20cbdecb6bgelogd.

# 261

Donderdagavond onderweg naar huis heb ik deze oppakker ook maar even gescoord. In de categorie appeltje, eitje.

# 262

Vandaag in mijn lunchpauze heb ik de cache kunnen loggen. Zo is de lunchpauze weer geslaagd.

He virus is nog niet voorbij. Meer logjes zullen er dus wel volgen.

21 april 2009

Geocache # 259: An Old street

Wow, dat leek een hele lastige om te loggen, midden op de dag, veel mensen, in Londen, grote cache.

Maar dat viel heel erg mee. Even zoeken in mijn tas en de cache was gespot.

Geocache #249 tm #257: De caches tijdens het GME

Afgelopen zaterdag was ik voor de tweede keer met het Geocaching Mega Event (GME). De eerste keer voor mij was in 2007. Vorig jaar heb ik verstek laten gaan, omdat ik aan het verhuizen was. Dit jaar was ik weer van de partij.

Het Geocaching Multi Event (GME) is één van de grootste geocaching-events van Europa. Ieder jaar op een zaterdag in april wordt het georganiseerd door de Nederlandse Scoutinggroep Erica. Het is een ééndaags event en biedt veel nieuwe caches en vooral gezelligheid. Overdag kan er ook worden gelunchd en ’s avonds is er een buffet. Er is een speciale avondcache en wie dan nog niet moe is kan lekker bij het kampvuur gaan zitten met een drankje uit onze bar. Het event wordt gehouden op een sfeervolle locatie (oud verdedigingsfort even buiten de Vestingstad Naarden) en biedt plaats aan circa 950 deelnemers.

Kortom: een leuke gelegenheid om ook samen met De Zaaiers weer een hoop caches te vinden.

Om 8.30 vertrokken we met z’n drietjes uit Delfgauw en gingen we op weg richting Naarden. We reden niet de snelste weg naar begincache van het GME, maar wilden op de route ook al een paar caches vinden.

We verlieten de A9 bij Amstelveen om daar de AECC: Amstelveens Eerste Carpool Cache te vinden. Dat ging makkelijk. Vervolgens reden we binnendoor naar Ouderkerk aan de Amstel naar A9 Weg van de Snelweg. Ook die was vrij makkelijk gevonden.

Nu reden we richting Muiden waar één van de twee begincaches van het GME lagen. Ook bij de afslag Muiden ligt nog een cache en dus begonnen we aan de begincache met een score van al drie gevonden caches.

De kleine wandeling door Muiden was leuk, Alleen valt me op dat dit kleine plaatsje nog heel veel verkeer heeft. Waarom maken ze Muiden eigenlijk niet zo autoluw als ze in Zwitserland bijvoorbeeld gedaan hebben met Wengen en Saas Fee?

Hierna zijn we voor het eerst van de dag gaan kijken op het event terrein in Naarden. Daar was het al lekker druk. Volgens de traditie was er ook een ‘Hey wie ben jij cache?’ Deze cache kan je oplossen door op de registratie badge van je collega caches op zoek te gaan naar de missende getallen van de coördinaten van de cache. Dit leidt tot vele kennismakingen en leuke gesprekken. Vandaar dat de naam van de cache dus de ‘Hey wie ben jij' cache is.

De nieuw geplaatste caches voor de dag lagen uitgeprint klaar en nadat we een selectie hadden gemaakt van leuke wandelingen gingen we met broodjes voor de lunch onderweg naar: Het bos van de kluiszenaar

Ook richting deze cache was de weg opgebroken. Maar ook dit keer kwamen we met een kleine omweg toch bij het beginpunt van de cache. De wandeling door het bos was heerlijk. Het weer was natuurlijk ideaal. En na anderhalf uur was ook cache nummer vijf van de dag gevonden.

Enkele kilomters verder richting het zuiden ligt de cache [GME2009] Hilversumse heide. Hiervoor moesten we door Hilversum. Weer een wegopbreking verder bereikten we het startpunt. De route liep dus over de Hilversumse heide en herinneringen aan het GME 2007 (net zo zonnig, maar nog warmer: bijna 25 graden) werden opgehaald. Zonnetje en wind: de heide is weids en uitgestrekt. Heerlijk! Ook deze cache hebben we gevonden.

De middag was nog niet voorbij en dus was er nog wel tijd om nog een rondje van 5 km te lopen. Dit keer in de buurt van Blaricum. Na een kwartiertje doorrijden over de A27 waren we dit keer wel heel snel bij de beginlocatie van de cache. Een mooi rondje over de voormalige groeve van een kalkzandsteenfabriek zorgt hier voor hele verschillende vegetatie. Cache nummer zeven van de dag werd makkelijk gevonden.

Het liep tegen de klok van vijven en de benen liepen niet meer zo soepel als om negen uur. Het was dus tijd om terug te gaan richting Naarden en op het terrein dronken we een biertje.

Onderweg ook nog de HECC: Huizens Eerste Carpool Cache opgepikt.

Rond een uur of zes begon het avondeten, maar al gauw was de rij voor het buffet tot een enorme slang gegroeid. De locatie van de ‘Hey, wie ben jij cache’ was hemelsbreed op 1 km. Heen + Terug + Loggen… Snel gerekend zouden Raymond en ik dat wel in een half uurtje moeten redden. Enkele schrammer rijker en een illusie armer waren we na 15 min weer terug op het terrein. De rechte route naar de cache was toch iets te lastig.

Na het voortreffelijke avondeten werd het toch snel koud. Tot grote teleurstelling van Raymond besloten Louise en ik dat het mooi geweest was voor de dag. Maar eerst zijn we met de auto nog naar de ‘Hey wie ben jij’ gereden. Uiteindelijk hebben we die als negende en laatste cache van de dag gelogd.

Een mooie, gezellige en zonnige dag was voorbij. Volgend jaar: als er weer een GME is, dan hoop ik daar zeker weer bij te zijn.

Tweedup #zld

Het weekend begon vrijdagavond met de Tweedup #zld.

De wat?!?!?

Een bijeenkomst van Zeeuwse twitteraars.

Twitteraars?!?!?

Een soort miniblogjes van maximaal 140 tekens die via de site Twitter kan versturen. Die van mijkan je zien in het kolommetje hier aan de rechterkant. Met een # markeer je woorden om een onderwerp aan te duiden #zld staat dus voor Zeeland en zo staat #sr09 bijvoorbeeld voor 3FM serious request van dit jaar.

Afgelopen vrijdag was de eerste Tweedup Zeeland dus. En samen met ongeveer twintig andere Zeeuwse twitteraars hadden we afgesproken in een gezellig cafe in het centrum van Goes.

Aangezien Twitter wel een soort van hype is zat er zelfs nieuwswaarde aan de meeting op zich en dus was de PZC er met een heuse verslaggever, fotograaf en cameraman. En stond er zaterdag een verslag in de krant en een video op de website van de krant.

Ik ging er zonder veel hoge verwachtingen naartoe. Maar aan het einde van de avond ging ik helemaal voldaan weer terug naar huis.Het was erg leuk om mensen te ontmoeten met wie ik al een tijdje communiceer, maar die ik nog nooit in levende lijve gezien had.

Sommigen kende ik pas een paar weken via Twitter @ted142, @arnehulstein @rene_schrier @wilfreddekok en @annelien40 bijvoorbeeld. (oh ja het apestaartje gebruik je in Twitter om een naam van een gebruiker aan te geven). Anderen zoals @markinbeeld en @marklobbezoo volg ik al langer op hun weblog. Voor allemaal gold dat ik het erg leuk vond om ze persoonlijk te ontmoeten.

Met sommige twitteraars staan er na vrijdagavond concrete afspraken om samen naar het wielrennen en honkballen te gaan kijken. Voor de rest geldt: tot de volgende Tweedup in levende lijve, want het was zeker voor herhaling vatbaar.

16 april 2009

Stap stap

Een tijdje is Ylse al bezig met lopen, maar dan wel langs de kast, langs de muur, langs de tafel of aan een handje.

Interessant vond ze het zeker. Maar als ze ergens 'snel' wilde zijn. Dan zakte ze door de knien en ging het in kruip sprinttempo erheen.

Tot vanavond.

Tussen eten en slapen zette ze opeens een paar stapjes los vanaf een laag tafeltje naar Vibeke. Daarna hebben we nog even verder geoefend. Tussen Vibeke en mij in liep ze van de een naar de ander om zich aan het eind vna de paar pasjes heerlijk in de armen van mama of papa te kunnen storten.

Stap stap stap stap stap!

13 april 2009

De balk

Het lijstje met klusjes in huis is nog wel redelijk lang. En dus proberen we ieder weekend een paar van die klusjes te doen.

Een van die klusjes was het schilderen van de metalen balk in Inge haar kamer. Was inderdaad, want tijdens de Pasen is de balk van zwart via grondverf wit naar aqua blauw veranderd.

Uiteindelijk waren er wel twee laagjes lak voor nodig om alle grondverf onzichtbaar te maken. Na de eerste keer verven was niet alles mooi egaal aqua, maar nu ziet alles er piekfijn uit.

En Inge? Die is er helemaal blij mee.

Paaseieren

Paaseieren zoeken was een grote hit dit lange Paasweekend.

Afgelopen zaterdagmiddag organiseerde de buurtvereniging al paaseieren zoeken voor de kinderen van 0 tm 4 jaar. Inge en Ylse zochten hard mee. Ieder op zijn eigen manier natuurlijk. Inge liep hard mee met de oudsten om maar zo veel mogelijk eieren te zoeken en in de mand van de Paashaas te stoppen. Ylse probeerde alleen maar zo veel mogelijk poezen en honden in de wijk te zien. Die ze vervolgens allemaal "Poeh, Poeh" noemt.

Na ruim een half uur rennen door de wijk waren alle eieren weer in mand van de Paashaas en werden die in de achtertuin van een van de buren netjes verdeeld over alle kinderen.

Vervolgens werd er thuis vrolijk verder 'gezocht'. Gisteren deed Inge dat samen met de buurmeisjes Kiki en Loah. Vandaag mochten papa en mama helpen zoeken en verstoppen. Als het aan Inge lag, waren we nu nog aan het zoeken.

12 april 2009

Geocache #248: Gemaal Zoute Sluis

Vanaf ons huis was het volgens de GPS 1 km en 290 meter hemelsbreed richting de cache. Via de brug en niet door het water was het wel een stukje verder.

Met de hele familie op de fiets zijn we er rustig heen gereden. Het uitzicht aan de andere kant is van de dijk over het kanaal kennen we al. Vandaag viel vooral op dat aan die kant, waar de wind niet stond, het zomers warm en zwoel was.

Gefloten in Roosendaal

Donderdag kreeg ik een mailtje van Evert van Lieshout met de vraag of ik weer een keer kon invallen dit weekend. Aangezien er dit weekend maar drie (inhaal)wedstrijden waren in het district 5 en twee daarvan door mijn eigen vereniging Hiernonymus gespeeld werden, dacht ik heel even dat ik gevraagd was voor de derde wedstrijd in Uden.

Dat bleek niet zo te zijn. Nadat vele anderen al zonder succes gepolsd waren voor de wedstrijd in Roosendaal, zat er voor Evert niets anders op dan een scheidsrecter van de eigen vereninging te vragen.

Het is voor mij redelijk makkelijk om neutraal te fluiten ook in wedstrijden waar teams van de eigen vereniging spelen. Vorig seizoen floot ik in Amersfoort al een keer het eerste team van mijn toenmalige vereniging Watervlo. Ook dat ging me goed af.

De overeenkomst tussen die wedstrijd en de wedstrijd van gisteren was het grote aantal persoonlijke fouten. Net als toen werden de dames snel moe en werden er veel fouten gemaakt met het over de tegenstander heen leunen en zwemmen. De meeste persoonlijke fouten waren gisteren voor DBD. DBD scoorde ook de meeste doelpunten en wonnen dus.

Een groot deel van mijn eigen team was toeschouwer op de verder lege tribunes in De Stok. Na de wedstrijd hebben we dus weer even gezellig bij kunnen praten.

10 april 2009

Trainen in de ochtendzon

Het zou vandaag 23 graden worden en zo voelde het ook in de middag.

Dat is geen weer om hard in te lopen en dus besloot ik vanochtend om al lekker te gaan rennen. Dat beviel prima. Het was zonnig, er stond wind en het was nog niet te warm, maar ook weer niet te koud.

Mijn benen waren nog wel wat stijf en dus ging het eerste stuk tot aan de brug niet zo soepel. Daarna kwam ik toch in een soort van lekker ritme.

Eens kijken of er tijdens de Paasdagen ook nog tijd is om een keer te trainen.

07 april 2009

Trots op je streek

Voor het eerst sinds tijden ben ik voor mijn werk weer een keer in Glasgow.

Glasgow, dat is Schotland en daar zijn ze trots op hier. Niets United Kingdom, maar Schotland. Enorme reclamepanelen op het vliegveld maken dat gelijk duidelijk.

Schotland dat is echt de provincie. En daar zijn ze trots op! Wat dat betreft is de link Schotland - Zeeland dan snel gelegd.

Dat geldt voor de natuur, maar ook voor de muziek. Er komt goede muziek uit Zeeland (Racoon en Blof), maar ook zeker uit Schotland. Een klein lijstje van toppers van nu uit Schotland: Franz Ferdinand, Amy MacDonald, Travis, KT Tunstall, Snow Patrol en The Fratellis. Een lijst om trots op te zijn!

06 april 2009

Gefloten in Hoogerheide

Tot afgelopen donderdag stond ik slechts ingedeeld voor één wedstrijd in Hoogerheide. Ik mocht de jongens onder de 19 wedstrijd fluiten tussen De Zuidwesthoek - zo heet de vereniging uit Hoogerheide - en De Warande uit Oosterhout.

Uiteindelijk heb ik drie wedstrijden in Hoogerheide gefloten en dat hadden er ook vier kunnen zijn.

Donderdag kreeg ik een emailtje van Evert van Lieshout. Dat is degene die zich in het District V bezig houdt met het herindelen van de scheidsrechters in het geval dat er collega's afzeggen. Hij vroeg of ik ook de wedstrijd voor mijn wedstrijd kon fluiten. Dat was natuurlijk geen enkel probleem.

En zo zorgde ik dat ik netjes op tijd (een half uur van te voren dus) in het zwembad De Plantage was. Daar was net een jongens wedstrijd in de leeftrijdscategorie tot en met 15 jaar bezig. Maar zonder officieel aangestelde scheidsrechter.

De dameswedstrijd bleek om het kampioenschap de 4de klasse te gaan. De Dokkelaers en De Zuidwesthoek speelden met veel passie en veel inzet. De kansen waren er aan beide kansen. De Dokkelaers stonden met 1 - 3 voor, maar uiteindelijk werd het toch nog 3 - 3. Het publiek zit in dit bad heel dicht achter de scheidsrechter. Dat is op zich mooi, want dan zit het publiek ook met hun neus op de wedstrijd en kunnen ze alles goed volgen. Er zijn echter baden waar dit niet altijd goed gaat en het publiek zich al te nadrukkelijk gaat bemoeien met de scheidsrechter in plaats van dat ze de energie steken in het aanmoedigen van hun ploeg. Dat ging zaterdag juist heel goed en dan is het alleen maar mooi om te fluiten in een ambiance waar er bij ieder doelpunt heel erg hard wordt gejuicht en bij iedere schot over of naast er een luide oeiiiii klinkt.

De tweede wedstrijd was de jongens tot 19 jaar wedstrijd. In deze klasse stelt het district helaas maar één scheidsrechter aan. Ik vind dat deze jongens qua spel en snelheid zo ver zijn dat ze door twee scheidsrechters gefloten moeten worden. Dat zou ook een goede ondersteuning zijn in de vervolgstappen naar wedstrijden in de Bond. Ook deze pot had weer een hoog niveau. Twee stijlen waterpolo én coaching botste met elkaar. Het stilistische polo van De Zuidwesthoek en het fysieke waterpolo van De Warande. Ook de coachingstijlen verschilden nogal. De coach van de Zuidwesthoek was erg rustig in haar aanwijzingen. De coach van De Warande was erg druk. Dat was hij niet alleen met zijn eigen team, maar nog meer met mijn fluiten en het functioneren van de jutytafel. Dat leidde er uiteindelijk toe dat de coach van De Warande uit de zwemzaal kon vertrekken. Helaas was dat ook nog een strijd in twee delen en dus heb ik daar rapport van moeten opbouwen. De ploeg uit Oosterhout leed niet onder het vertrek van de coach, want wist zonder coaching de achterstand om te buigen in een voorsprong.

Toen bleek dat voor de volgende wedstrijd in het zwembad nog geen scheidsrechter binnen was. Dus vroeg men mij of ik ook de herenwedstrijd nog wilde fluiten. Natuurlijk heb ik dat ook gedaan. Het was weer eens goed om een 'mannen met belegen leeftijd' wedstrijd te fluiten, om de trucjes weer eens van dichtbij te zien.

Na afloop in de kantine bleek dat ik ook nog wel de jongenswedstrijd aan het begin van de avond had kunnen fluiten, want dat bleek om een inhaalwedstrijd te gaan, waar geen scheidsrechter voor was opgekomen. Drie wedstrijden was echter mooi geweest.

2 bruggen

Wat is het toch heerlijk als je de straat uit rijdt op de fiets en gelijk helemaal buiten fietst.

Dan is het makkelijk om tijdens een verloren uurtje op zaterdagmiddag, er zo maar even op uit te trekken. Inge en Ylse zaten prima in de kinderzitjes op de fiets. Ondanks het wat killere weer, was het toch prachtig om een rondje te rijden. Heen en weer over de bruggen van Sint Philipsland en Oud-Vossemeer is een rondje van 14 km en dat paste precies in het verloren uurtje.

Dankzij het knooppunten systeem in zowel Zeeland als Noord Brabant is de weg ook erg makkelijk te vinden. Dat systeem werkt prachtig!

Verjaardag Vibeke

Afgelopen weekend hebben we in twee delen de verjaardag van Vibeke gevierd. Eigenlijk werd ze afgelopen dinsdag al een jaartje ouder, maar dat is niet zo'n handige dag om te vieren.

Het feest begon zaterdagmiddag al. Raymond, Louise, Emma en Daan hadden zondag al een verjaardag in Flevoland en waren zaterdag toch al op weg in zuidwest Nederland. Zondag kwam de rest van de visite langs. Door het mooie weer konden niet alleen de kinderen lekker buiten spelen, maar konden de volwassenen ook lekker buiten in het zonnetje zitten.

De tuin is nog wel kaal, maar zal de komende weken wel gaan veranderen. Alle plantjes die Vibeke voor haar verjaardag heeft gekregen hebben we 's avonds al geplant. Dat is het begin. De tuinman komt ook nog langs volgende maand

02 april 2009

Trainen met de buurman

Mijn logje van gisteren was niet onopgemerkt gebleven bij de achterburen. Peter, de achterbuurman, wilde ook weer gaan hardlopen. En dus was de afspraak voor vanavond snel gemaakt.

Optimistisch als wij mannen zijn, zei Peter dat hij best 5 km kon lopen. Ik weet ook nog goed dat ik de allereerste keer ook vertrok in een tempo dat ik vond lijken op een sprint van Carl Lewis.

Uiteindelijk is het dus een kleiner rondje geworden. En dat ging dan ook best weer goed. We hebben in ieder geval voor volgende week weer afgesproken!

01 april 2009

Ondergaande zon

Langzaam zakte de zon in het Zeeuwse land toen ik vanavond een rondje om en door het dorp liep.

Het begon nogal stroef, maar langaam maar zeker voelde de benen toch steeds beter. Op het eind heb ik toch maar voor gekozen om het rondje niet te lang te maken en dus om niets te forceren. Ik hoop dan morgen lekker weer en klein rondje te doen.