Inpakken en....

Dit weekend hebben Vibeke en ik de laatste restjes inboedel ingepakt in De Meern. Dat ging erg voorspoedig. We zijn helemaal klaar om te vertrekken.

Het huis in Oud Vossemeer is klaar voor om ons te ontvangen. De spullen zijn klaar om verhuisd te worden. Maar of ik er zelf helemaal klaar voor ben weet ik niet.

Het inpakken van de laatste zeken kostte me verrassend weinig moeite. Maar ik heb geen idee hoe dat morgen is als de verhuiswagen met alle spullen wegrijdt en wij erachteraan gaan. Ik ben heel blij dat we in Oud Vossemeer gaan wonen. Weg uit de stress en drukte van Leidsche Rijn. Weg uit "betondorp" zoals mijn moeder het gekscherend altijd noemt. Op weg naar de rust en de ruimte! Voor Inge en Ylse zal het er zeker anders aan toe gaan in ons nieuwe dorp dan in de Vinex wijk.

De laatste maanden ben ik wel geplaagd met het kleine dorpje. Dat er maar één ambtenaar is, die de post rond brengt, het gras maait, de plantsoenen onderhoud en de bouwvergunningen verzorgd. Mensen die mij goed kennen weten ook dat ik daar dan ook makkelijk op reageer. Maar eigenlijk is dat ook wel een van de belangrijkste redenen dat we zijn verhuisd.

Dingen in De Meern ga ik niet zo veel missen. Maar mensen ga ik wel missen. Gelukkig is het tegenwoordig zo makkelijk om contact met elkaar te houden. De vraag blijft echter toch altijd: wie zie je over 5 jaar of 10 jaar nog van het de mensen waarvan ik nu den: daar wil ik zeker contact mee houden? Ik hoop met iedereen op mijn lijstje, maar wat er werkelijk gaat gebeuren? Ik heb geen idee, .... De tijd zal het leren!