02 juli 2008

Op bezoek bij Guust

Precies een week heeft Guust in het ziekenhuis gelegen. Vorige week maandag mocht hij sneller dan verwacht weer naar huis.

Guust is het jongste zoontje van Wendy en hij heeft na zijn geboorte last gekregen van hemangiomen in zijn rechterbeen. Behandeling door de Hecovan specialistengroep in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen hebben er vlak na zijn geboorte in ieder geval toe geleid dat Guust er nu nog is.

Helaas waren de hemangiomen van dusdanige aard dat het voor Guust in de toekomst beter zou zijn als zijn rechter onderbeen geamputeerd zou worden. Anders zouden er tijdens zijn groei meerdere operaties per jaar nodig zijn om zijn been en de hemangiomen te corrigeren.

Dat is inmiddels dus gebeurd. En dat heeft veel impact gehad: op Guust, op Wendy en haar gezin maar ook op mijzelf. Dus waarom schrijf ik er dan over?

Ik heb hiervoor een paar belangrijke redenen. Im de afgelopen jaren is Wendy uitgegroeid van zo maar iemand die ik kende van waterpolo tot een hele goede vriendin. En vriendin die je door dik en dun wilt steunen, juist als het moeilijk is voor haar. Een vriendin waarmee ik graag praat en die ook graag met mij praat en niet alleen over koetjes en kalfjes.

En verder grijpt dit soort dingen mij als vader van twee lieve meiden ook persoonlijk erg aan. Het kan zo maar mis gaan en dat besef je niet iedere dag. De wil om te vechten voor de gezondheid en veiligheid van je kinderen is altijd latent aanwezig, maar hierdoor opeens wel erg op de voorgrond.

Gelukkig is alles goed gegaan en nu is Guust ruim een week weer thuis. Eerder dan verwacht. Met betere kansen voor hemzelf zonder rechteronderbeen. Het begin thuis gaat in ieder geval erg naar wens, Guust is en en blijft een lieve, gezellige, spelende kleuter van bijna vier. Het is echter nog een lange weg te gaan voor hem en zijn papa en mamma, maar met het doorzettingsvermogen en de energie van hen gaat dat zeker lukken!

Gisterenavond zijn Jeroen en ik samen op bezoek geweest bij Guust om hem na zijn operatie te zien spelen, lachen en dollen. En om hem een mooi cadeautje te geven.

1 opmerking:

Anoniem zei

hmmm word er wel stil van ...