Dag 2008

Op minder dan 24 uur voor het einde van 2008 is het tijd om nog een keer om te kijken naar het afgelopen jaar.

Het was een bewogen jaar, dat is zeker. Elke maand gebeurde er wel wat. Een overzicht in maanden:

Januari:
Verjaardagscadeau

Februari:
Week 3 / Training 1

Maart:
't is dat het moet

April:
De oplevering

Mei:
Liefde

Juni:
Er op, er af

Juli:
Inpakken en... uitpakken

Augustus:
!!!!Kampioenen!!!!

September:
Ivar 1 jaar

Oktober:
Amy MacDonald in de Melkweg: A wish for something more

November:
Dino

December:
Afscheid

Uit het vet

Morgenochtend om 11 uur gaat de schaatsbaan in Oud Vossemeer open. De vers aangeschafte oefenschaatsjes voor Inge en de Noren van mij kunnen uit het vet. Dat wordt een mooi winters einde van 2008!

Afscheid

Vanmiddag hebben we afscheid genomen van tante Miep. Dat was niet makkelijk voor ons voor mij.

Zeker niet als ik weer herinnerd wordt aan een van de laatste mooie momenten die we met haar mochten beleven, al weer ruim 2,5 jaar geleden bij Henk en Miep in de tuin, een spelende Inge in de zon. En een erg genietende tante! Of aan de tijd dat ik bij oom Henk en tante Miep mocht logeren en ik daarna tegen mijn moeder zei: "Tante Miep deed alles voor mij: tas klaarzetten, tafel dekken, brood smeren en ook al in stukken snijden. Als het zou kunnen, zou ze het brood ook al voor mij willen kouwen." Dat was tante Miep, verzorgend, maar altijd vrolijk, geinteresseerd, energiek!

Na die middag in de tuin was het bij iedere ontmoeting weer net een beetje minder met haar. De ziekte ging als een geduldige sluipmoordenaar te werk. Maar tante Miep bleef tot het laatst vechten tegen de dood, vechten om erbij te kunnen zijn, te kunnen genieten, maar vooral ook om mee te kunnen doen. Ze was nog lang niet klaar met leven, ze stond er nog vol in toen bekend werd dat er een tumor was gevonden in haar nieren met kleine uitzaaiingen in haar longen. Bijna drie jaar heeft ze gevochten. Uiteindelijk kon ze niet meer en strief ze, vorige week maandag.

Serious Request

Het radio evenement van het jaar is natuurlijk niet het draaien van 2000 liedjes tussen kerst en oud&nieuw, maar wel de Serious Request actie van 3FM. dit jaar is Serious Request voor alle vluchtelingen.

Na 5 dagen in het huis is er ruim 1,3 miljoen euri opgehaald. Minister Koenders heeft 2,5 mln euri beloofd namens de regering, als de actie zelf ook meer dan 2,5 mln euri oplevert. Dat wordt vandaag dus nog erg spannend.

Als je het minder spannend wil maken en zelf ook wat wilt bijdragen, kan je zelf ook een Serious Request doen!

Bekerfinale

Na mijn eigen wedstrijd afgelopen zaterdag, was ik ruim op tijd thuis om het verslag van de bekerfinale bij de heren te bekijken op Studio Sport.

Donk en PSV zijn de afgelopen jaren uitgegroeid tot de grote rivalen in het Nederlandse heren waterpolo en speelden dus nu ook de bekerfinale.

De spanning in de westrijd was groot en bij 10 - 9 voorsprong voor Donk floten de scheidsrechters voor een aanvallende overtreding van PSV'er Kramer. De emoties liepen hierna hoog op en het zou me niet verbazen als er nog wat schorsingen voor PSV'ers na de bekerfinale volgen, want de beelden over wangedrag zijn overduidelijk.



De damesfinale was zondag bij Studio Sport te zien, maar kan je ook nog op internet bekijken.

Kolonisten van de Prehistorie

Een klinkende overwinning behaalde ik gisteren op Der Chef en Louise in de kolonisten van de prehistorie.

En dat na een lekkere maaltijd, eendjes voeren met Emma, Daan en Inge, knutselen met de kids enzovoort. Inge mocht even bij Emma slapen en vond het prachtig dat Emma al kan lezen en dus Inge voor het slapen een verhaaltje voorlas. Kortom een geslaagde zondag.

Jammer alleen dat Vibeke en Ylse in Oud-Vossemeer moesten blijven, omdat Ylse weer met hoge koorts op bed lag.

Hieronymus 2 - SBC 2000 2 : 4 - 14

Zo vlak voor de kerstdagen ligt de gewone waterpolo competitie stil, maar de bekercompetitie in District V gaat wel gewoon door.

Dus speelde ik zaterdag met zes andere teamgenoten, waaronder twee keepers. tegen het tweede team van SBC 2000 uit Breda. Dat team speelt twee klasses hoger dan wij spelen. En dus, met geen enkele wissel op de kant, waren de verwachtingen niet hoog gespannen.

Dat we uiteindelijk maar met 14 - 4 verloren, viel dus heel erg mee. De eerste twee periodes waren slecht, maar in de derde en vierde periode konden we erg goed meekomen.

Relatiegeschenk

Vulpennen schrijven nog steeds het lekkerste, vind ik. Maar ik heb een groot nadeel: ik ben linkshandig.

Dus was schrijven vroeger op school met een vulpen een drama. Vlekken, overal.

Nu schijnt Bruynzeel tegenwoordig een linkshandige vulpen te hebben, dus dankzij Vibeke, kan ik die nu mooi eens uitproberen.

Eindsprint

Veel bedrijven zijn het jaar langzaam aan het afbouwen. De Kerst komt eraan en oud & nieuw sluit hier prachtig op aan. Kredietcrises of niet, vele bedrijven deden het toch al rustig aan in de komende weken.

Persoonlijk merk ik er weinig van. Afbouwen is bij mij eerder opbouwen. Er zijn nog veel dingen die ik moet doen en dat vergt de komende dagen nog heel veel facturabele uren.

Kampioenen

Mark Huizinga had de eer om voor het sportgala met de drie genomineerden (vrouwelijke) sportploegen een training mee te doen. Dus ging hij op bezoek op een hockeyveld bij de hockeydames om een strafcorner te oefenen, in het zwembad bij de waterpolodames om te keepen en te schieten en kreeg hij op het droge les in de wissel bij de dames estafetteploeg 4x100m vrije slag.

De sporters bepaalden uiteindelijk dat de dames waterpoloploeg na het goud in Peking de beste sportploeg van 2008 was en de Jaap Eden trofee in ontvangst mocht nemen.

Eerder op de avond werd Robin van Galen ook al gekozen tot coach van het jaar.

En om het feest voor de KNZB compleet te maken werd Maarten van der Weijden met grote overmacht gekozen tot sportman van het jaar. In zijn dankspeech maakte hij vervolgens zijn afscheid bekend.

Het kerstontbijt

Het lijkt makkelijk. Je levert je kinderen in pyjama af op het kinderdagverblijf, omdat ze met alle kinderen, in pyjama, gaan ontbijten. Het is tenslotte bijna kerst en dat is een reden voor een leuk en speciaal ontbijt.

Praktisch gezien was je je kinderen alsnog en hijs je ze weer in pyjama. Praktisch gezien geef je ze ook nog wat te eten. Want als de kids pas om 9 uur ontbijten, dan vallen ze allang om.

Kortom, makkelijker is het niet, leuker wel.

Inge vond het helemaal geweldig om in pyjama naar Kids & Co te gaan. En als ze dan dolenthousiast vertelt dat ze heeft mogen helpen met de croissants bakken en dat die ook erg lekker waren, is papa ook weer helemaal blij.

Eetclub; Nou ja eetclub?

De derde adventszondag hadden we weer met Jeroen en Wendy afgesproken om samen te eten. Dit keer was de locatie weer Oud-Vossemeer.

De ziekenboeg was vol genoeg om in ieder geval voor versgeperste jus d'orange te zorgen. Dat kwam te laat voor Ronald. Hij was al geveild en lag thuis ziek op bed.

Op zich was het dan ook niet gek dat we wat Mexicaanse bonenschotel overhielden, want met die grote eter Ronald hadden we wel gerekend. Maar als alle kids nauwelijks wat eten zorgt dat er wel voor dat die portie voor Ronald wel extra groot is.

De ijsjes als toetje vonden dan wel weer gretig aftrek bij het jonge spul. Ook bij de ouderen trouwens!

Gefloten in Goes

De eerste keer van mijn leven dat ik in Zeeland moest fluiten. Dat was nou niet zo speciaal als het wellicht klinkt. Alhoewel de twee teams erg tevreden waren dat ik er was. De wedstrijd bleek een inhaalwedstrijd te zijn, omdat de vorige keer de scheidsrechter niets was komen opdagen.

Het was ook de eerste keer sinds ik in District 5 fluit, dat ik een herenwedstrijd floot. Tot nu toe was ik alleen ingedeeld op jeugdwedstrijden en heb ik een keer ingevallen bij een dameswedstrijd.

De wedstrijd zelf was makkelijk om te fluiten. Twee teams wilde graag gewoon poloën en dat maakt het fijn voor mij om het spel te leiden.

Nou alleen het ijs nog....

De organisatie van de Elfstedentocht gaat met zijn tijd mee en voert bij de eerstvolgende editie de chip in ter registratie van de doorkomsten. Daarnaast blijft, op verzoek van velen, het ouderwetse stempelen gehandhaafd

Bron: Nu.nl

Nog 65 dagen

Winter is het al een tijdje in Oostenrijk. Liften en pistes in de SkiWelt zijn al open en er ligt ook al redelijk wat sneeuw.

Kortom het aftellen naar de wintersport is begonnen.

De ziekenboeg

Ik ben zelf snipverkouden, maar verder geen klachten.

Ylse hoest, proest, is snipverkouden en heeft nog steeds last van haar longen. Bovendien zei de dokter dat ook haar oren niet ok waren. Dus mag ze weer een weekje aan de antibiotica.

Vibeke heeft last van een dikke schildklier (wordt vervolgd).

Inge is als enige fit.

Ik hoop dat er meer verband is tussen het seizoen en de ziekteverschijnselen dan tussen de nieuwe woonplaats en de ziekteverschijnselen.

Prik prik

Het inentingsprogramma volgen we trouw en dus kreeg Ylse dit keer bij het bezoekje aan het consultatiebureau weer twee prikjes.

Verder is er natuurlijk gemeten (10.7 kg, ruim 76 cm) en dat betekent dat Ylse netjes binnen de curve zit. Ze is iets groter en iets zwaarder dan het gemiddelde. Verder doet ze het prima: Kruipen, pakken, spelen, aanwijzen, eten en drinken.

De volgende afspraak is pas eind maart. Oei, ook Ylse hoeft al minder naar het consultatiebureau. De kleine meiden groeien echt, dacht ik!

Trainen zonder trainer

Het is altijd anders als er iemand anders langs de badrand staat. Anton was er een keertje niet en dus nam Dennis de training over gisterenavond. Gelijk maar weer eens 100 meter benen. Dat hakt er wel in. Vervolgens hebben we veel sprintwerk gedaan en ondanks het mindere trainen van vorige week, viel me dat nog niet tegen.

Samen met Kay heb ik vervolgens een goede passing oefening gedaan. Dat was een leuke variant die Dennis bedacht had.

Vervolgens liep de manmeer oefening niet goed. Er werd redelijk wat geklooid en zonder echte keeper is het makkelijk scoren. Zonde, want daar had meer ingezeten.

Pakjesavond

Het weekend begon dit keer met pakjesavond. Zoals het hoort: op 5 december.

Inge was er helemaal klaar voor. 's Ochtends bij Kids en Co was de Sint nog even langsgeweest en Inge vertelde heel stoer dat ze hem een handje had gegeven. Ylse snapt het allemaal nog niet. Ze vind het natuurlijk wel leuk, dat wel!

Opa Joost, oma Olga, Jelmer, Judith en oom Jan waren er ook en toen opeens BONK, BONK, BONK werd er hard op de deur geklopt en stond er een enorme hoeveelheid pakjes voor de deur. Inge deed nog een poging om de wegrennende Piet te zien, maar dat ging natuurlijk niet lukken.

Pakjes openmaken was natuurlijk erg leuk. Inge kon haar eigen pakjes openmaken en helpen met de pakjes van Ylse. Kwartet, wegen voor bij de garage, hamertje tik en een echte waterbaan! De Sint had Inge veel gegeven. Ylse kreeg een bromtol, een puzzel, een loopwagen en badspeeltjes en dat vond ze ook prachtig.

Nadat de kinderen op bed lagen, hebben de volwassenen nog gedichten gelezen en surprises uitgepakt. Dat was natuurlijk weer erg vermakelijk.

7 - 7 voor dames 2

Gisterenavond was het dan zo ver. De tweede derby bij zpc Watervlo tussen dames 1 - dames 2. De eerste van dit seizoen werd door dames 1 gewonnen en ook dit keer was dames 1 favoriet.

Totdat eerder deze week bleek dat de keepster van dames 1 geblesseerd was, te geblesseerd om te spelen.

Het was niet alleen de tweede derby van dit seizoen, maar ook nog eens de laatste wedstrijdavond in het oude Fletiomare en de laatste 'gewone' clubavond in het oude clubhuis. Dat waren meer dan voldoende redenen om richting De Meern af te reizen en bovendien vond ik het ook wel weer leuk om de vrienden van de Watervlo weer te zien.

Het 'voorporgramma' van de derby begon met een jongens onder 15 jaar wedstrijd (verloren door de Watervlo). Vervolgens speelde heren 2 en die wonnen, moeizaam in het laatste partje. De derde wedstrijd van de avond speelde heren 3, mijn oude team. Ze kwamen met 5 - 0 voor, maar kwamen uiteindelijk niet verder dan 7 - 7.

Toen begon de derby. Dames 2 maakte goed gebruik van de zwakke keepster van dames 1. Natuurlijk was ik voor dames 2, niet alleen omdat ze de underdog waren, maar natuurlijk vooral omdat Wendy en Ilse daarin spelen. Het ging redelijk gelijk op, al stond dames 2 meer voor dan dames 1. 4 - 6 was de voorsprong aan het begin van het vierde partje. Toch kwam dames 1 goed terug. Ze wisten goed gebruik te maken van de zwakkere speelsters in de defensie bij dames 2.

7 - 6 was de voorsprong nu voor dames 1, de laatste aanval, nog minder dan een paar seconden te spelen, nog een bal op een inzwemmende speelster in plaats van dat laatste ultieme schot voor de 7 - 7. Dames 1 stond al juichend op de kant. De laatste seconde, vlak voor de zoemer fluit de scheidsrechter en steekt 5 vingers in de lucht: strafworp, de zoemer gaat, speelster van dames 1 hoorden de fluit niet eens en dachten al dat ze gewonnen hadden. De verbazing is groot als blijkt dat er een strafworp volgt. Iedereen mag het bad al uit, omdat de officiële speeltijd erop zit.

Alleen de 5 meter volgt nog: Speelster tegen keepster, ja die invalster. De scheidsrechter gooit de bal weer in het veld. Margriet, de speelster, gaat klaarliggen. De scheidsrechter fluit, Margriet gooit, via het water, een taterbal, links in de kruising: 7 - 7 voor dames 2.

De wedstrijd is afgelopen. Dames 2 staat juichend op de kant. De teleurstelling bij dames 1 is groot. Sommige speelsters van dames 1 gaan niet eens meer naar het clubhuis.

Wat een mooi en spannend slot van de laatste wedstrijden in het oude Fletiomare.

Daarna gaat de avond verder in het clubhuis. Bij de derby kookt het damesteam dat thuis speelt voor de gasten. Dit keer dus dames 1 voor dames 2. Er is genoeg voor eten voor iedereen in het clubhuis. Gezellig is het zeker. Laat wordt het ook.

Wennen

Kleine Inge wordt groot. 4 februari wordt ze al weer vier jaar. Vandaag mocht ze voor het eerst een ochtend gaan kijken op school.

Spannend? Nee, dat viel wel mee voor Inge. Leuk, ja dat wel!

In januari mag ze nog een paar keer komen wennen en dan begin februari gaat het echt beginnen.

Gek, want die eerste 4 jaar zijn echt zo snel voorbij gegaan.
Fijn, want Inge laat blijken dat ze het kinderdagverblijf langzaam aan het ontgroeien is.
Mooi, dat ze het zo goed oppakt de eerste keer.

Papa en mamma moeten meer wennen dan Inge zelf, gelukkig maar!

Hieronymus 2 - De Ganze 1: 5 - 5

Ik voel me net Daphne

(alleen voor intimi)

Oftwel, ik voelde me erg slecht en ook vooral erg schuldig toen ik afgelopen zaterdag op minder dan 30 seconden voor het einde van de wedstrijd in een manmeer situatie op doel schoot, recht in de handen van de keeper en niet gewoon naast hem in de goal.

We stonden met 3 - 1 en met 5 -3 voor tegen de nummer laatst en ondanks dat kwamen we niet verder dan 5 - 5. De winnende goal lag op mijn hand... echt balen. Jak!