Training

Vorige week donderdag tot en met zaterdag stond het vierde blok van mijn interne trainingsprogramma bij Ab Ovo op het programma. Samen met nog negen andere collega's hebben we weer bijna drie dagen veel mogen leren.

Aangezien we met elkaar hebben afgesproken hierover niets inhoudelijks naar buiten te brengen, is het de kunst om juist die dingen te vertellen die voor mij persoonlijk wel opmerkelijk waren.

Een van de meest opmerkelijke dingen op de training waren de reacties van bijna iedereen op zaterdagochtend bij het koffiezetapparaat. Bij de zalen in het hotel staat een koffiezetapparaat dat uitermate goede koffie levert van versgemalen bonen. Op donderdag en vrijdag maakte het apparaat al vele lekkere kopjes koffie, espresso, cappuchino en thee voor ons klaar.

Zaterdagochtend kwamen we 1 voor 1 bij het koffiezetapparaat aan. Zonder dat er maar een woord was gezegd zei iedereen uit zichzelf gelijk: "Is ie kapot?" Ja, het apparaat was dus kapot. Een lichte vorm van paniek maakte zich van ons allemaal meester.

Een medewerkster van het hotel had al snel door dat het ernstig was en zorgde snel voor thermoskannen met koffie. Dat had ze goed ingeschat.

In de eerste pauze bleek het koffiezetapparaat het weer te doen en zei iedereen bij het passeren van het apparaat "fijn geluid" toen hij de bonen weer hoorde malen.

Moraal van dit verhaal: je hoeft niet veel te zeggen om al te voelen of iets mis is of juist goed zit.