De Tour

Een paar jaar geleden schreef ik nog dat de Tour bijna dood was. Dit jaar volg ik hem sinds jaren weer intensiever dan ooit.

Ik weet niet waaraan het nou precies ligt: de Zeeuwse wielergekte van Rene, Frits, Mark, Mark of de rentree van Lance en spanning binnen Astana of dat de Tour met de site en twitter van de NOS nu wel heel makkelijk te volgen is. Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren.

Dat renners nog steeds aan de lopende band worden gepakt (ook vandaag weer twee renners, ook al doen die niet mee in de Tour), dat de Astana ploeg het peloton ouderwets goed controleert en dat Rabo geen deuk in een pakje boter rijdt, neem ik zelfs voor lief.

Vroeger was ik nooit voor Armstrong, maar dit jaar hoop ik toch echt dat hij wint, omdat hij niet de echte favoriet is.

De spanning is om te strijden. Contador staat 2 tellen voor op Armstrong. De dans om het geel zal lang duren. Armstrong wil controleren. Contador wil attackeren en Bruyneel wil alleen maar dat er een Astana renner wint. Zie hier de ultieme driehoeksverhouding die de Tour tot een spannende thriller maakt.

Wanneer begint het slot van deze spannende thriller: zondag richting Verbier? De tijd zal het leren.