De finales

De finales van de play offs gaan bij de dames tussen Poalr Bears en Het Ravijn. Bij de heren gaan de finales tussen GZC Donk en PSV.

Polar Bears was in twee spannende ontmoetingen twee keer te sterk voor GZC Donk (9-6 / 11-8). Het Ravijn won vrijdag met 10-6 van ZVL. Zaterdag trokken de Nijverdallers met 12-11 aan het langste eind. De finalisten treffen elkaar aanstaande vrijdag eerst in Nijverdal bij Het Ravijn.

Titelhouder GZC Donk had vrijdag in eigen huis veel moeite met AZ&PC Amersfoort (14-13). De NOS maakte de onderataande samenvatting.



In de return verliep het voorspoediger voor de ploeg van coach Robin van Galen (16-9). Ook hier was de NOS weer bij. Let vooral op het geluk dat de NOS heeft met de aanwezige duikers. En het goed in beeld brangen van de strafworpfout die Arno Havenga veroorzaakte. Een pluim voor het deskundige commentaar van Eric van Dijk.



PSV won twee keer met ruime marge van BRC. In het Pieter van de Hoogenband Zwemstadion werd het 17-12, in Het Timpke te Borculo hield de teller halt bij 15-11 in het voordeel van de Eindhovenaren. Vrijdag ontvangt GZC Donk PSV in eigen huis. Zaterdag liggen de teams in Eindhoven in het water. En mocht een beslissingsduel noodzakelijk zijn, dan verhuist het circus terug naar de Goudse Tobbe.

De NOS laat as donderdag een reportage horen over GZC Donk in de avonduitzending van Langs de Lijn.

De tuin

Op 4 en 5 mei was het niet alleen gedenken feest vieen, maar werd er ook hard gewekrt in onze tuin.

Zowel in de achtertuin als in de voortuin heeft Jaco Koster een hoop werk verzet. De achtertuin werd beplant met grondbedekkers, solitaire planten en een boom.

In de voortuin hebben we er mooi zitje bij onder een linde. Ook plantte Jaco leilindes aan beide kanten van de voortuin. Samen met de beukenhaag zorgen deze voor de nodige beschutting. De haag staat al sinds vorige jaar herfst en groeit al lekker.

Verderkwamen er in de voortuin bolcaltapa's, stamroosjes, lavendel, en nog veel meer klein spul dat groeit en bloeit.

Hieronder enkele impressies.

Play offs & Play outs

De KNVB bakt er tot nu toe weinig van met het organiseren van play offs en play outs. In vele andere sporten is het al helemaal ingeburgerd.

Zo ook in het waterpolo.

De eerste 8 ploegen uit de hoofklasse van de mannen en de eerste 8 ploegen uit de damescompetitie begonnen vorig weekend aan de play offs. (Hoe de damescompetitie in elkaar zit, leg ik een andere keer nog wel uit. Feit is dat zich 8 ploegen voor de play offs gekwalificeerd hebben).

De beste vier ploegen bij de dames en de heren strijden komend weekend om een plek in de finale. Bij de heren speelt AZ&PC tegen GZC Donk en PSV tegen de absolute outsider BRC.

De halve finales bij de dames gaan tussen Het Ravijn en ZVL. In de tweede halve finale speelt Polar Bears tegen Donk.

Daarmee is voor het eerst sinds jaren Polar Bears er niet meer bij in de halve finale bij de heren en speelt Donk met zowel een dames- en herenteam nog mee om het kampioenschap van Nederland.

De NOS doet ook verslag. Morgenavond om 22:30 in het SportJournaal en zaterdag om 22:00 in Studio Sport op Nederland 3. Zondagmiddag doet 'good old' Jos van Kuijeren verslag van een mogelijke beslissingswedstrijd in Langs de Lijn.

Boeken

Toen ik gisteren bij de security op Rotterdam Airport stond, werd ik boos op mijzelf.

Ik was nl een aantal dingen vergeten in te pakken. Ten eerste een riem om aan te doen bij een net pak. De Hugo Boss riem van euro 64,95 in de shop op Zestienhoven was wel mooi, maar ook weer niet zo mooi.

Belangrijker vond ik, dat ik vergeten was om een boek in mijn tas te doen. En dus had ik niets te lezen bij me.

Op mijn verlanglijstje staan nog wel een paar boeken: Mijn Olympische missie van Robin van Galen en Van Rotterdam naar het Witte Huis van Kirsten Verdel. Beide staan slechts een muisklik weg op mijn verlanglijstje van Bol.com om te kopen. Maar iets houdt mij tegen. Er staat nl nog een aantal ongelezen of half gelezen boeken in de kast. En eigenljk vind ik dat ik die eerst maar eens moet lezen voordat ik een nieuw boek koop.

Nu was er echter de ideale aanleiding om een van de twee boeken te kopen. Helaas had de shop in Rotterdam Airport geen van beide boeken liggen. Wel 'Nachttrein naar Lissabon' van Paul Mercier. Die ligt ook nog thuis en daar ben ik al ruim 200 pagina's in op weg. Dus die heb ik maar niet gekocht.

Als alternatief heb ik voor euro 1,75 maar een NRC aangeschaft. Daar vermaak ik me ook prima mee.

Geocache #277 en #278

Onderweg naar Rotterdam Airport maar een keer het Kleinpolderplein overgeslagen en via deze caches (277 en 278) gereden.

Dat scheelde nog file ook!

Geocache #263 tm #276

In de afgelopen weken is er veel gecached.

Op mijn profiel kan je lezen welke ik zoal gevonden heb.

De dag voor Koniginnedag, 29 april dus, vond ik onderweg naar kantoor een cache. In de lunchpauze kon ik samen met Der Chef ook nog een cache loggen in de buurt van kantoor.

Ik schreef al eerder dat ik op 4 mei voor mijn werk naar Duitsland was. Onderweg heen en terug heb ik langs de autobahn nog vijf caches kunnen vinden.

Op 5 mei ben ik nog even bij mijn vader een paar nieuwe spulletjes gaan afgeven. Ik reed met een kleine omweg via het uiterste puntje van St Philipsland om daar nog een cache te vinden.

De laatste zes caches vond ik voor de training op de Veluwe in tussen de A28 en Elspeet in.

Training

Vorige week donderdag tot en met zaterdag stond het vierde blok van mijn interne trainingsprogramma bij Ab Ovo op het programma. Samen met nog negen andere collega's hebben we weer bijna drie dagen veel mogen leren.

Aangezien we met elkaar hebben afgesproken hierover niets inhoudelijks naar buiten te brengen, is het de kunst om juist die dingen te vertellen die voor mij persoonlijk wel opmerkelijk waren.

Een van de meest opmerkelijke dingen op de training waren de reacties van bijna iedereen op zaterdagochtend bij het koffiezetapparaat. Bij de zalen in het hotel staat een koffiezetapparaat dat uitermate goede koffie levert van versgemalen bonen. Op donderdag en vrijdag maakte het apparaat al vele lekkere kopjes koffie, espresso, cappuchino en thee voor ons klaar.

Zaterdagochtend kwamen we 1 voor 1 bij het koffiezetapparaat aan. Zonder dat er maar een woord was gezegd zei iedereen uit zichzelf gelijk: "Is ie kapot?" Ja, het apparaat was dus kapot. Een lichte vorm van paniek maakte zich van ons allemaal meester.

Een medewerkster van het hotel had al snel door dat het ernstig was en zorgde snel voor thermoskannen met koffie. Dat had ze goed ingeschat.

In de eerste pauze bleek het koffiezetapparaat het weer te doen en zei iedereen bij het passeren van het apparaat "fijn geluid" toen hij de bonen weer hoorde malen.

Moraal van dit verhaal: je hoeft niet veel te zeggen om al te voelen of iets mis is of juist goed zit.

Navertellen

Gisteren was ik voor mijn werk in Duitsland. op zich is daar niets geks aan, want ik ben wel vaker voor mijn werk in Duitsland. Wat het wel een speciale dag maakte is dat het gisteren 4 mei was. De dag van de dodenherdenking. De dag ook dat de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog weer scherp worden gesteld.

Op mijn rit terug naar Nederland bedacht ik em dat ik die dag met allemaal Duitsers aan tafel heb gezeten die de oorlog, net als ik, niet meegemaakt hebben. Die de oorlog alleen kennen van de overlevering. Ik prijs me gelukkig dat ik nu op een hele goede en fijne manier met hen kan samenwerken. Dat zowel zij als wij in een democratie leven. Dat we samen deel uitmaken van de Europese Unie en dat we economisch sterk van elkaar afhankelijk zijn.

Op de terugreis bleek ook al snel dat ik 's avonds om acht uur nog niet thuis zou zijn. En dat ik, voor het eerst in jaren, de Dodenherdenking vanuit de auto zou doen. Op Radio 1 was ruim aandacht voor de herdenking. Toen ik de CD speler uitzette en de radio aan, viel ik midden in de speech van Wim de Bie. Hij sprak gisterenavond in de nieuwe Kerk. Een speech die mij in het hart raakte. Een stuk waarin hij zichzelf als kind, jonge vader, 40er en nu als 60er beschrijft, herinnert en de beelden van de Tweede Wereldoorlog weer scherp stelt.



Natuurlijk ben ik om even voor acht uur even gestopt op een parkeerplaats langs de A 58 om rustig twee minuten stil te kunnen zijn. Net als Wim de Bie hoop ik dat steeds meer onschuldige burgers in oorlogsgebieden het over 60 jaar ook nog kunnen navertellen.

Dag van uitersten

Voor mij persoonlijk en met de kinderen was het de leukste Koninginnedag sinds tijden. Inge (4) en Ylse (1) beseffen natuurlijk nog niet wat er zich gisteren in Apeldoorn voor drama heeft afgespeeld.

Voor ons zelf begon de dag zo leuk met het ophalen van de ballonnen voor de ballonnenwedstrijd. Daarna liepen we met een hele stoet achter de muziekvereniging aan naar De Markt. Alle kinderen mochten daar de ballonnen loslaten. Vervolgens liepen we weer achter de muziek aan richting het voetbalveld. Daar had de Oranjevereniging een erg leuk spelletjes parcours uitgezet.

's Middags was er voor de kinderen ook nog pony rijden, een springkussen en kon je geschminkt worden. De 'oudere' jongeren konden meedoen aan het volleybal toernooi.

Alles verliep zo rustig en zo vriendelijk. Nergens werd gescholden of ruzie gemaakt. Een ideale Koninginnedag zoals ik het me voorstel. En zo zal het niet alleen hier in Oud-Vossemeer geweest zijn, maar nog op heel veel andere plaatsen in het land. De laatste keer? Nee toch?!? Mijn medeleven gaat uit naar de onschuldige slachtoffers en hun familie van de laffe aanslag van gisteren in Apeldoorn.